رابطه بین استرس و آکنه همواره مورد توجه قرار گرفته است و در بررسیهای علمی برخی نشانهها و ارتباطات میان آنها به اثبات رسیده است. استرس میتواند تأثیر کاملاً مستقیم و وابسته به تولید هورمونها در بدن داشته باشد که میتواند توانایی پوست را در مقابل عفونت و التهاب کاهش دهد. یکی یکی از عواملی که استرس میتواند بر آنها تأثیر بگذارد، هورمون کورتیزول است. وقتی با استرس روبرو میشویم، بدن ما به محرک آن با سکرتاسیون بیشتر کورتیزول پاسخ میدهد. کورتیزول میتواند فعالیت غدد چربی را افزایش دهد، که منجر به افزایش تولید چربی در پوست و احتمالاً به ظهور آکنه بشود. علاوه بر این، یکی دیگر از عوامل برتری استرس، تأثیر آن بر سیستم ایمنی بدن است. استرس میتواند سیستم ایمنی را بهطور موقت و معکوس فعالیت کند، که میتواند باعث شدید شدن التهاب در پوست شود. آکنه در اصل یک التهاب در پوست است و استرس میتواند القاکنندهٔ بیشتری برای این التهاب باشد. بنابراین، ممکن است استرس، به خصوص اگر به شدت و به طور مزمن وجود داشته باشد، به عنوان یکی از عوامل موجود در ظهور و تشدید آکنه مؤثر باشد. با این حال، مهم است توجه داشته باشید که آکنه علل و عوامل بسیار متعددی دارد و استرس تنها یکی از آنهاست. به همین دلیل، مدیریت استرس تنها راه درمانی برای چاشنی نمودن آکنه نمیباشد، اما هنگامی که بهبود نیافتهای حاصل شود و استرس به عنوان یک عامل بزرگ موثر به نظر برسد، کاهش استرس میتواند تأثیری در بهبود وضعیت پوست داشته باشد.
به هر حال، بهتر است با مشاوره پزشک پوستهای خود را شناخته و بسته به وضعیت شخصی خود، راهکارهای مناسب را انتخاب کنید. همچنین در کنار مدیریت استرس، رعایت روشهای معمول درمان آکنه مانند روشنکنندگی پوست، استفاده از محصولات مناسب، همکاری با پزشک متخصص و در نهایت صبر و تداوم درمان نیز بسیار مهم هستند.